Wojtuś

Wojtek, niespełna roczny filigranowy biszkopcik za nieudany start życiowy płaci swoimi nerwami.

Nie potrafi się jeszcze odnaleźć w bardzo wielu sytuacjach.

Przerasta go niemal wszystko – nowe miejsca, wzrok na niego skierowany czy słowo w jego kierunku, dotyk, nagromadzenie różnych „zwyczajnych” bodźców powodują nadpobudliwość, skoki na 2m, strzelanie zębami. Naprawdę przykro na to patrzeć.

Biedak nie potrafi wrzucić na luz i zaznać spokoju a hotelowy kojec i harmider wokół tylko pogarszają sprawę.

Znowu człowiek zepsłuł psa. Buda, łańcuch, samotność w wieku szczenięcym równa się katastrofa.

 Ktoś inny z otwartą głową, sercem i nerwami ze stali szybko to naprawi.

 Wojtek potrzebuje świadomego i doświadczonego domu lub domu bez dzieci.

 Może być z innym psem, który wykaże się anielską cierpliwością.

Wojtek przy konsekwentnym, nieinwazyjnym opiekunie, w domu cichym, spokojnym, a jednoczesnie aktywnym szybko odzyska równowagę i jeszcze wszytskim pokaże jaki jest genialny.

To będzie pies na medal – do kochania, do sportu, do siedzenia na kolanach.